Recenzja filmu Buzz Astral oraz podsumowanie

Buzz Astral nie jest historią pochodzenia zabawki Buzz Astral z serii „Toy Story” firmy Pixar. Jest to historia powstania przyczyny, dla której zabawka Buzz Astral znalazła się w sypialni Andy'ego. Widzisz, mama Andy'ego kupiła zabawkę Buzza Astrala w 1995 roku, ponieważ był głównym bohaterem ulubionego filmu Andy'ego. „To jest ten film”, mówi nam karta tytułowa, zanim zanurzymy się w animowanej kosmicznej operze z Chrisem Evansem w roli Buzza. Po drodze spotkamy złego cesarza Zurga i dowiemy się, skąd wzięły się te wszystkie hasła, które ludzie powtarzali przez ostatnie 27 lat.

Nie będę winić podejrzliwych widzów, którzy uważają, że brzmi to jak kupa kasy, ale powinnam podkreślić, że ta modernizacja nie jest bez precedensu w Pixar. Jeśli pamiętasz, „ Toy Story 2 ” ujawniło, że zabawka Woody'ego była pierwotnie powiązana z programem telewizyjnym z lat 50. XX wieku. Co nasuwało pytanie, dlaczego do piekła taki milenial jak Andy miałby go pragnąć. Przynajmniej tym razem zabawka pochodzi ze współczesnego odniesienia dla dzieciaka. Po obejrzeniu „Lightyear” byłam pełna pytań, takich jak „Czy mama Andy'ego pozwoliłaby na zabawkową wersję partnera Buzza w swoim domu?” I „Chodź, Andy! Dlaczego nie poprosiłeś mamy o zabawkową wersję kota Buzza?!”

Więcej o kotku później. „Buzz Astral” rozpoczyna się specjalną misją dla kosmicznych strażników. Buzz jest partnerem Alisha Hawthorne (Uzo Aduba), jego najlepszego przyjaciela. Dzielą się żartami i wspomnieniami z przeszłych misji. Hawthorne to czarna kobieta, coś, czego nie często widuje się w filmach kosmicznych, pomimo całej pracy, jaką wykonali dla NASA w „Ukrytych figurach”. Nieustannie kpi z upodobania Buzza do „monologowania”, czyli zapisywania dziennika kapitana przypominającego Shatnera na tym urządzeniu na jego ramieniu. Przed każdą przygodą duet dotyka palców i krzyczy „Do nieskończoności i dalej!” który, jak sądzę, byłby sloganem tego filmu, kiedy Andy go zobaczył. Zgodnie z tym uzasadnieniem twórcy „Roku świetlnego” mogą pozwać twórców „Toy Story” za kradzież.

Ale robię dygresję. Buzz Astral, bohater filmu, ma tę samą skłonność do bycia upartym i podążania własną ścieżką, co jego zabawka. Wpędza go to w kłopoty, gdy lekceważy rady zarówno swojego zespołu, jak i nawigatora autopilota jego statku, IVANA ( Mary McDonald-Lewis ). Statek w kształcie rzepy, którym lata, rozbija się, zabierając wszystkich na wrogiej planecie pełnej zabójczych winorośli i robaków. Powodowany poczuciem winy Buzz stawia sobie za misję odkrycie źródła energii, które pomoże im osiągnąć nadprzestrzeń i wydostać się z planety.

Czy coś takiego. Najważniejszą rzeczą, o której należy wiedzieć, jest to, że każda nieudana próba osiągnięcia celu powoduje, że Buzz traci cztery lata życia w domu. Wszyscy starzeją się, gdy on pozostaje w tym samym wieku. „Rok świetlny” reprezentuje wiele z tego powtarzającego się upływu czasu w montażu skomponowanym przez Michaela Giacchino ; przypomina scenę otwierającą w „ Up”. Niechęć Buzza do zaakceptowania porażki powstrzymuje go od świętowania małżeństwa Hawthorne i jej dziewczyny, narodzin ich córki oraz zbyt wielu żartów i przeżyć, by mógł je zliczyć. Kiedy w końcu osiągnie hiperprzestrzeń, kosztuje go to jeszcze 22 lata. W tym czasie Hawthorne odszedł, zostawiając mu nagraną wiadomość, którą Aduba dostarcza z tak słodko-gorzkim pięknem, że podczas mojego pokazu słychać było pociągnięcia nosem. U siebie też je usłyszysz.

Wiadomość Hawthorne jest dostarczana Buzzowi przez jej córkę Izzy ( Keke Palmer ). Zamieszkuje najnowszą iterację ich rodzinnej planety, pełną wrogich robotów, które są pod kontrolą podejrzanego statku kosmicznego „Zurg”. Buzz widzi nową szansę na wydostanie wszystkich z planety. Niestety, jest na wylocie z komandor Burnside (Isiah Whitlock Jr.), wojskowy, który kiedyś zarządzał rzeczami i musi odzyskać statek z rzepą bez żadnej wykwalifikowanej pomocy. Izzy oferuje pomoc i wolontariuszy swojemu zespołowi amatorów, byłemu ekspertowi od oszustw/bomb Darby Steel ( Dale Soules ) i Mo Morrison ( Taika Waititi ).). Ich umiejętności kosmicznego strażnika najlepiej opisuje bluźniercze hasło Whitlocka w „The Wire”. Morrison jest tak zły i sprawia tyle kłopotów, że udaje mu się sprawić, by świniogłowy Buzz wyglądał rozsądnie.

Reżyser Angus MacLane i jego współautor, Jason Headley , wykonują bardzo dobrą robotę, delikatnie wyśmiewając rodzaj filmu kosmicznego, który istniałby w latach 90. XX wieku. Wypełniają „Buzz Astral” szczegółami, które z pewnością wywołają na Twitterze argumenty wiernych „Toy Story”. Wizualizacje filmu radośnie okradają z innych filmów. Widziałem „ Powrót Jedi ”, „ Avatar ”, „ Odyseja kosmiczna 2001 ”, a nawet „Ostatni myśliwiec” wśród inspiracji. IVAN wygląda jak coś, co stworzyłby Nintendo. Każda postać doskonale pasuje do znanych ról określonych przez ten gatunek: wadliwych bohaterów szukających odkupienia, nowicjuszy, którzy chcą się sprawdzić, złoczyńców z tajemnicami i tak dalej. Muzyka Michaela Giacchino jest jedną z jego najlepszych, rozkoszną parodią bombastycznej muzyki z filmów kosmicznych, która uwydatnia każdą scenę, pod którą gra.

Oczywiście każdy wielki bohater potrzebuje świetnego pomocnika. „Rok świetlny” daje nam Soxa ( Peter Sohn ), uroczego kota, którego zadaniem jest udzielanie emocjonalnego wsparcia Buzzowi. Sox mówi kojącym tonem, coś w rodzaju skrzyżowania Baymax i HAL z „ Big Hero 6 ” i mruczy, jeśli podrapiesz się po brzuchu. Jest wyjątkowo dobry w obliczeniach i od czasu do czasu wydaje dźwięk, który brzmi jak „Be-boop, be-boop, be-boop!” Jak każdy kot, Sox jest pełen niespodzianek, zarówno zabawnych, jak i złowieszczych. Jeśli plan Pixara polegał na stworzeniu postaci, której zabawka zleciłaby z półek, to się udało. Ma w filmie jedną scenę – poznasz ją, kiedy ją zobaczysz – która wywołała w kinie słyszalne westchnienia paniki. Nie jestem kotem, ale tak mocno stanęłam za Soxem, że chciałam – drwisz ze mnie, prawda?

Bez znaczenia. Jeśli chodzi o spin-offy, „Buzz Astral” to świetna zabawa. Talent głosowy jest na najwyższym poziomie, zwłaszcza Palmer i Evans. Mają duże buty do wypełnienia; Palmer musi budować na emocjonalnej więzi, jaką stworzył Aduba, a Evans musi dać nam Buzz Astral, który jest wystarczająco zbliżony do charakteryzacji Tima Allena , abyśmy uwierzyli, że film jest zabawką. Sohn jest doskonale koci, a Bill Hader dobrze się bawi, pełniąc niewielką rolę debiutanta z trudnym do wymówienia nazwiskiem. Kiedy w końcu pojawia się Zurg, głos z obłąkaną radością wyraża sam pan Barbara Streisand , James Brolin . Do diabła, jeśli jego dzieciak potrafi grać w Thanosa, myślę, że może grać w Zurga.

Po nijakim „ Toy Story 4 ” miałem dość tej serii, tak bardzo, że spodziewałem się złożyć negatywną recenzję. W nieśmiertelnych słowach Buzza Astrala: „Nie dzisiaj!”

„Buzz Astral” będzie dostępny tylko w kinach od 17 czerwca.

Media:

https://lubimy-kino-blog.gitbook.io/najlepsze-filmy/

https://najnowszefilmy.1mb.site/view/09-27-2022-moje-ulubione-filmy-w-2022-roku-977480c9

https://cs.astronomy.com/members/filmowa-ada/default.aspx

https://hanson.net/users/MAKAVELICZ

https://descubre.beqbe.com/p/kateri

https://www.metal-archives.com/users/Dareckiss

https://www.myvidster.com/profile/Justynks

https://www.teachertube.com/user/channel/terelka

https://www.anobii.com/en/0156fa51876fb5b22a/profile/activity

https://cannabis.net/user/124992